آموزش مجازی، فراگیری خلاقانه ای است که ضمن تغییر در پروسه آموزش و یادگیری و مدیریت اطلاعات، در گسترش و پایدار نمودن فرهنگی ICT نقش کلیدی و محوری دارد.
آموزش مجازی با استفاده از رشد صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات از راه کارهای جدید گسترش عدالت آموزشی در دنیای حال حاضر به شمار می رود و بنا بر اعلام کارشناسان و متخصصان فنآوری اطلاعات و ارتباطات تا چند سال آموزش آنلاین مبتنی بر فضای الکترونیک روش متعارف آموزشی در جهان خواهد بود.
به نظر کارشناسان یادگیری الکترونیکی شرایطی را به مهیا می کند که در آن میتوان اطلاعات موجود را دستکاری کرد یا متحول کرد. آموزش در این متد، تولید محصولات نوین است نه بازگرداندن اطلاعات دریافت شده و بدون تحول. در این نوع آموزش راه حل های نوینی جهت مسائل پیدا می شود.
آموزش بر پایه فناوری اطلاعات به متد آموزش مجازی، این امکان را به دانش فراگیران می دهد که به صورتی فعالانه و نوآورانه بیندیشند و از این ایده ها به صورت مشترک استفاده کنند.
نقش یادگیرنده در جریان آموزش مجازی
آموزش مجازی اکنون به معنای بهره وری از متد های به روز کامپیوتری انتقال اطلاعات درسی به فراگیران است. تعریف گفته شده در حقیقت تعریف آموزش الکترونیکی است ولی از آنجا که در حال حاضر نوع شیوه ارائه آموزش این متد، روش های یارانه ای است اغلب این دو اصطلاح را به جای هم بهکار می برند.
آموزش الکترونیکی به مجموعه گسترده ای از نرم افزارهای کاربردی و متد های آموزش بر پایه فناوری اطلاعات اعم از رایانه، CD، شبکه، اینترنت، اینترانت و غیره گفته میشود که شرایط آموزش را برای هر شخص در هر حوزه، در هر زمان و مکان به صورت دائم مهیا می سازد.
آموزش مجازی مبتنی بر فناوری نوین اینترنت
هر فرد برای رویارویی با تغییرات دنیای مدرن باید به طور مداوم در حال یادگیری و بازآموزی باشد. این ویژگی در عصر حاضر موجب شده است تا به طور مداوم بر درخواست آموزش و فرصت برای یادگیری افزوده شود. میزان موفقیت هر جامعه نیز وابسته به توان دانش پژوهانی است که درگیر فرایند یادگیری همیشگی هستند.
نظام آموزشی در این فرایند به عنوان مهم ترین رکن هدایت کننده به سمت این جامعه اطلاعاتی و تشکیل سرمایه انسانی مناسب ، دارای مهم ترین نقش می باشد. آموزش مجازی و آموزش های مبتنی بر فناوری نوین اینترنت، با تغییرات بنیادینی که در مفاهیم آموزش سنتی ایجاد کرده است، توانسته است بسیاری از ناکارآمدی های سیستم های سنتی آموزشی را رفع کرده و دگرگونی های اساسی را در آموزش به وجود آورد.
جایگزین کردن مفهوم آموزش مجازی به جای آموزش سنتی در حال حاضر، یکی از نوید دهنده ترین و روبه رشدترین دستاوردهای پیشرفت فاوا می باشد.
تا چند سال پیش افراد برای آموزش و یادگیری، نیاز به زمان و مکان مشخصی داشتند ولی امروزه با پیشرفت فناوری های رایانه و اینترنت و گسترش آموزش مجازی تاحدودی این نیازها از بین رفته است و هر کسی به زودی قادر خواهد بود هر چیزی را در هر زمان و مکان یاد بگیرد.
این امر در سایه نظام جدیدی از آموزش صورت می گیرد که آموزش الکترونیکی نامیده میشود. آموزش مجازی می تواند با به کارگیری راهبردهای مشکل گشا در موقعیت های یادگیری تفکر خالقانه را حمایت کند.
فناوری می تواند با ارائه موضوعات، تنگناها و مشکلاتی که از فعالیت های اصیل و معتبر سرچشمه گرفته اند امکانی برای یادگیری بهتر را فراهم آورد.
فناوری های یادگیری و یاددهی مبتنی بر کامپیوتر، آموزش مبتنی بر وب، دانشگاه مجازی، کلاس مجازی برخط که در سایه توسعه شبکه های گسترده جهانی امکان پذیر گشته اند، راه را بر ظهور شیوه های نوین آموزش هموار ساخته اند.
بنابراین امروزه با رشد این فناوری ها دیگر یادگیری به همان شیوه معلم، شاگردی مدنظر نیست بلکه به دنبال یادگیری خلاق با بکارگیری شیوه های آموزش مجازی هستیم.
جمع آوری کننده مطلب: معاونت آموزشی دبیرستان؛ خانم فضائلی
تایید کننده مطلب: مدیریت محترم آموزشگاه؛ سرکار خانم بیات